Bob blogt over groepswerk Core Energetica, deel 3

Bob besluit mee te doen aan de gemengde groepsbegeleiding Core Energetica. Samen met 11 andere mannen en vrouwen startte hij in het najaar 2017 aan wat een mooi en leerzaam pad zal blijken te zijn. Nu deelt hij zijn ervaringen via deze blog. Over hoe het was om de eerste keer deel te nemen, je te voegen in een groep, over zijn onzekerheden en kwetsbaarheid. Maar ook over dat wat hij heeft gevonden in de groep. Volg Bob in zijn verhaal dat hij vertelt in vier blogs. Vandaag deel 3.

‘Wat fijn dat dit kan, zonder masker, geen bullshit reacties, slechts alleen de waarheid en eerlijkheid. Ik ben diep onder de indruk en ik voel me vrij.’

Iedereen kijkt dan naar mij. Het is mijn beurt over mezelf te vertellen, mijn levensverhaal in het kort. Ik vertel over mijn niet al te rooskleurige jeugd, over mijn depressieve buien en hoe ik mijzelf tekort doe en destructief kan zijn naar mijzelf en anderen. Ik vertel over waar ik last van heb in mijn dagelijks leven en hoe ik verlang naar liefde en een beetje geluk. Mijn emoties schieten van bang naar bedroefd en boos. Ik merk dat de groepsleden met me meeleven en ze worden geraakt door mijn emoties die de ruimte vullen. Een voor een maak ik oogcontact met de groepsleden en merk ik dat er aandacht voor mij is, dat ik ontvangen word met al mijn eigenaardigheden en kwetsbaarheden. Het wordt me bijna teveel, zoveel aandacht en liefde ontvangen ben ik absoluut niet gewend. Om bang van te worden. Mijn beurt zit erop en opgelucht neem ik mijn plaats weer in de groep. Wat een ervaring! Het voelt als een warm bad en als een soort van thuiskomen. Wat fijn dat dit kan, zonder masker, geen bullshit reacties, slechts alleen de waarheid en eerlijkheid. Ik ben diep onder de indruk en ik voel me vrij.

‘Pffffffff gelukkig, dan hoef ik me nog niet te laten zien, lekker veilig schuilen.’

Ik was de laatste van de groep die wat over zichzelf vertelde, dus we nemen even een korte pauze. Daarna nemen we plaats in de ruimte en vertellen de therapeuten dat ze de rest van de tijd willen werken aan persoonlijke issues. Je kunt als groepslid naar voren komen en vertellen waar je mee zit en waar je aan wilt werken.

Het is stil en het wachten is op een van de groepsleden die iets specifieks wil delen of uitwerken. Dit kan van alles zijn, een pijn of spanning in het lichaam of een gebeurtenis die een emotionele reactie tot gevolg had. Mijn hart begint te bonzen en ik heb de aandrang om te gaan staan. Net dat ik in de benen wil komen staat iemand anders op en loopt naar het midden. ‘Shit’, denk ik, ‘nu ben ik te laat’, maar een ander stemmetje zegt in mij ‘pffffffff gelukkig dan hoef ik me nog niet te laten zien, lekker veilig schuilen.’

‘Daar heb je wel veel lef voor nodig’

Het proces met mijn groepsgenoot gaat van start. Je zult begrijpen dat ik daar inhoudelijk niets over ga schrijven, maar wat ik wel wil delen is hoe afgestemd de therapeuten op elkaar zijn. Beiden volgen het verhaal van mijn groepsgenoot en kijken tegelijkertijd naar het verhaal wat haar lichaam hun vertelt. Ze koppelen hun waarnemingen terug, stellen vragen en doen suggesties voor het uitvoeren van bewegingen. Telkens volledig afgestemd op haar, waarbij zij het initiatief houdt. Zij bepaalt te allen tijde wat er gebeurt, de therapeuten begeleiden en volgen. Stapje voor stapje wordt ze met lichamelijke bewegingen begeleidt om dieper in haar verhaal te duiken en krijgen we allemaal meer zicht op de beelden en overtuigingen die zij in zich draagt met de emoties die daarbij horen. Ze beleeft opnieuw bepaalde gebeurtenissen en dat maakt het mogelijk dat ze zich bewuster wordt van wat er onbewust in haar afspeelt en hoe ze daar mee om gaat. Omdat dit zich in een veilige setting afspeelt is het mogelijk voor haar om, op aangeven van de therapeuten, een andere afloop van deze ervaring te kiezen. ‘Daar heb je wel veel lef voor nodig’, denk ik, en erg mooi dat je zo kunt experimenteren en een afloop kunt meemaken die bij jou past zoals je werkelijk bent. Dit maakt dat je een stuk kunt helen.

Het proces van mijn groepsgenoot maakt een diepe indruk op mij. Niet alleen haar verhaal en het proces zelf maar met name omdat bij mij ook veel emoties en beelden opkomen waarvan ik me eigenlijk niet zo bewust ben en al helemaal niet begrijp waarom ik zo reageer op de beleving van iemand anders. Ik word nieuwsgierig naar mijn eigen verhaal en voel de aandrang om dit uit te gaan zoeken. Ik verzamel al mijn moed en met een bonzend hart en een brok in de keel ga ik staan….

Volgende keer blog 4, de laatste blog van Bob. Lees hoe hij voor het eerst voor de groep gaat staan en zijn pijn deelt met zijn groepsleden.

‘Ja daar sta je dan voor de groep, met een bonzend hard en kijken 22 lieve ogen je aan om jouw ervaringen te horen. Het is stil en iedereen wacht rustig af. De spanningen gieren door mijn lichaam want ik ben doodsbang, bang dat ik niet ontvangen word, dat mijn verhaal niet mag bestaan en ik afgemaakt zal worden met een paar rotte opmerkingen.’

Wil je meer weten over de groepswerk Core Energetica? Wil je je aanmelden? Neem dan contact op met praktijk Bellein via deze link of mail naar info@bellein.nl