Bob besluit mee te doen aan de gemengde groepsbegeleiding Core Energetica. Samen met 11 andere mannen en vrouwen startte hij in het najaar 2017 aan wat een mooi en leerzaam pad zal blijken te zijn. Nu deelt hij zijn ervaringen via deze blog. Over hoe het was om de eerste keer deel te nemen, je te voegen in een groep, over zijn onzekerheden en kwetsbaarheid. Maar ook over de inzichten, openheid en warmte die hij heeft gevonden in de groep. Volg Bob in zijn verhaal dat hij vertelt in vier delen. Vandaag deel 1 met zijn eigen gekozen titel ‘Op kop of in de slipstream voorwaarts?’. Je ziet, hij is een fervent fietser….

Groepswerk, op kop of in de slipstream voorwaarts?

‘Ik ben uniek, wat snappen anderen daar nu van?’

Bij de gedachte alleen al om in een groep met vreemde mensen om mij heen het achterste van mijn tong te laten zien, gieren de spanningen door mijn lichaam. Ik ben uniek, wat snappen anderen daar nu van?

Diep van binnen echter voel ik onzekerheid. Zitten ze wel te wachten op mijn zielige verhalen en emoties? En waarom dan wel, wat interesseert hen dit nu? Word ik wel serieus genomen als ik straks mijn kwetsbaarste Ik laat zien? Hebben anderen een mening of wellicht zelfs een oordeel over mijn gedrag en gaan ze mij daar genadeloos mee confronteren?  Zijn ze wel te vertrouwen met al mijn informatie en behandelen ze mij met respect? Zijn de therapeuten wel in staat om de boel binnen de perken te houden zodat het veilig voor me blijft?

‘Ik raap mijn moed bij elkaar en besluit naar de eerste bijeenkomst te gaan’

Een ding is zeker, ik stik van de angst en ben gespannen. Ik heb de neiging om met een smoes af te bellen om vervolgens lekker op mijzelf in mijn eigen waarheid te blijven zitten. Maar daar wringt nou juist de schoen. Zo lekker is het niet om op mijzelf te zijn, ik voel me vaak heel eenzaam. En wat mijn waarheid betreft, het zou niet verkeerd zijn om meer zicht op mijn eigen gedrag te krijgen en te weten hoe een ander mij beleeft en ervaart. Diep in mij wil ik een dieper contact met mijzelf en met anderen en ben ik nieuwsgierig wie die anderen zijn, wat hen beweegt om deel te nemen. Ik raap mijn moed bij elkaar en besluit naar de eerste bijeenkomst te gaan. Laat ik de kat maar eens uit de boom kijken en in de slipstream te gaan zitten.

Het lijkt erop dat zij al ervaring hebben en het fijn vinden om dit groepswerk te doen…vreemd…

Ruim op tijd druk ik op de bel, de deur zoemt en ik betreed de ontvangstruimte. Er heerst een rustgevende sfeer. Ergens voel ik dat die rust me goed doet. Terwijl ik naar de wachtruimte loop, zie ik dat ik niet de eerste ben. Ik stel mezelf voor en ga aan een tafel zitten waar de anderen ook zitten. Enkele mensen praten wat met elkaar, anderen kijken om zich heen. Ik vraag mijn buurman of hij al ervaring heeft met dit soort bijeenkomsten. ‘God, nee’, zegt hij. ‘Oef, ik ben dus niet de enige die het wat spannend vind’, denk ik.

Tegenover mij zitten twee dames te kletsen en ze hebben het klaarblijkelijk naar hun zin. Ze omhelzen elkaar en vertellen in geuren en kleuren wat ze de afgelopen periode allemaal hebben meegemaakt. Ze vertellen elkaar hoe fijn ze het vinden om hier weer te zijn. Het lijkt erop dat zij al ervaring hebben en het fijn vinden om dit groepswerk te doen. Dat klinkt mij vreemd in de oren. En ik verwonder mijzelf, zou ik dat ook ooit zo voelen? Het ‘fijn vinden hier weer te zijn?’. Op dit moment heb ik er een hard hoofd in en allerlei oordelen passeren de revue. ‘Wat een soft gedoe’ en ‘ik hoor hier toch niet bij?’ en ‘wat doe ik hier?’

Plotseling vragen de twee dames mij of het de eerste keer is voor mij en wat schuchter beken ik dat dit zo is. Ik zeg zelfs dat ik het spannend vind. Ze glimlachen beiden en zeggen ‘Dat was het voor ons ook de eerste keer’. Ze voegen toe dat het OK is en dat ik hier op de juiste plek ben. ‘Laat het maar gewoon over je heen komen’.

‘Makkelijker gezegd dan gedaan’, denk ik….

Volgende keer blog 2 van Bob. Lees hoe hij kennis maakt met iedereen uit zijn groep en de twee therapeuten die het groepswerk begeleiden.

‘Meestal hou ik mijn omgeving scherp in de gaten en ontgaat me geen enkele blik of beweging, scan ik iedereen en vraag ik me af wat ze van me vinden of dat er iets aan me mankeert, zoek ik naar oogcontact om te voelen of er een klik is of niet. Maar blijkbaar heb ik deze behoefte nu minder’.

Wil je meer weten over de groepswerk Core Energetica? Wil je je aanmelden voor de groep? Neem dan contact op met praktijk Bellein via deze link of mail naar info@bellein.nl