Floor's verhaal over Core Energetica

Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren wat de eerste vraag was die Marjolein mij stelde:

“Wat zou je op dit moment het allerliefste willen?”

Ik voelde het in al mijn vezels…kreeg een brok in mijn keel en voelde me emotioneel worden…..

“Weg! Het liefst zou ik weg willen, gewoon verdwijnen”

Dat was mijn antwoord.

Ik wilde van deze aardbodem verdwijnen. Maar dat kon niet. Ik heb lieve kinderen, een man, familie. Het kan niet. Ik zou het ook nooit zelf actief doen. Maar het is iets wat ik het liefste zou willen: verdwijnen…

Ik was voornamelijk bezig met mezelf hier op aarde te houden. Ik maakte mezelf, zo bleek later, gewoon dood. Ik stopte met ademen als ik iets niet wilde voelen. Ik kon mezelf helemaal laten verdwijnen, dan was ik er gewoon niet. Wel fysiek, maar geestelijk niet. Fysiek deed ik mijn ‘kunstje’ zoals ik het later noemde: de ideale Floor uithangen. De Floor die niemand tot last was en zich precies zo gedroeg als verwacht werd.

Onbewuste trucjes en kunstjes

Ik leefde voor 100% in mijn hoofd en was mezelf helemaal kwijt. Kon mezelf niet voelen. In plaats van ‘voelen’ had ik kunstjes en trucjes bedacht, zodat het leek alsof ik hartstikke veel voelde. Geheel onbewust uiteraard. Het feit dat ik volledig in mijn hoofd leefde, mezelf ‘weg’ maakte, er ‘niet zijn’ en voor alle gelegenheden, emoties en situaties trucjes had verzonnen, daar was ik me totaal niet van bewust. Ik wist niet dat ik dat deed. Sterker nog, ik kon me niet voorstellen hoe ik het anders moest doen.

“Ik heb geen tijd voor een burn-out”

Quick Fix

Na een traumatische situatie een aantal jaren geleden, ben ik van de ene dip in de andere geduikeld. Ik ben gelukkig een type die hulp zoekt als ik het nodig heb. En dat heb ik ook steeds gedaan. De stress/burn-out expert van Nederland heeft me zelfs geholpen. Ik wilde snel resultaat. “Ik heb geen tijd voor een burn-out” was mijn motto. Ik zocht een Quick fix. Dus ik zocht snelle oplossingen in de spirituele hoek: een cursus omgaan met je intuïtie, holistische coaching, geleide meditaties, Quantum Touch en Body Code, healings… en zelfs een familie opstelling. Ik ging er altijd helemaal voor. En eerlijk is eerlijk, van al deze hulpbronnen heb ik veel geleerd en is er veranderde iedere keer weer iets in mezelf.  En als alles weer werkte, dan voelde ik me weer goed en dacht ik

“Zo! Klaar. Opgelost en weer verder”

Nu weet ik dat het steeds Quick fix oplossingen waren. Uiteraard is er tijdens de familie opstelling, Quantum Touch, Body Code en Healingen etc. van alles opgelost en zijn er blokkades weggehaald. Maar de drang naar ‘weg willen’ kwam toch telkens weer terug.

“Ik kon zelfs niet ‘ik hou van mezelf’ hardop zeggen”

Moe, moe….ik was moe.

Moe van het strijden, moe van het ‘hier’ blijven, moe van het ‘goed doen’, moe van alles op willen lossen voor anderen, moe van het ‘niet lastig voor anderen zijn’, moe van de perfecte ik uithangen…

En, en dat wist ik toen nog niet, moe van het ‘niet naar mijn hart luisteren’, moe van het ‘niet willen voelen’. Dit was zo ontzettend pijnlijk, dat mijn lichaam er alles aan deed om dat maar niet te hoeven ervaren.

Ik merkte dat mijn onbewuste lichamelijke systeem enorme weerstand bood bij alles wat dieper ging dan de oppervlakte. Zo merkte ik bij de geleide meditaties dat er totaal geen beeld of gevoel kwam als zo’n meditatie me naar mijn innerlijke ik stuurde. En ik ben een beelddenker! Dus ik kan makkelijk mee in dit soort dingen, behalve als het ging om mezelf. Net zoals bij een therapiesessie waar me gevraagd werd ‘hou je van jezelf?’ Alleen de vraag al maakt mij emotioneel, niet echt wetend waarom. Ik kon zelfs niet ‘ik hou van mezelf’ hardop zeggen. Het lukte gewoonweg niet!

Alles was ingestudeerd

Ik heb alles geprobeerd. Veel gelezen, gehoord en gedaan. Ik hield een dankbaarheidsdagboek bij, ging dingen doen die ik leuk vond…..Maar zelfs dat waren trucjes. Ik wist helemaal niet wat ik leuk vond. Ja, ik kon zo een rijtje opsommen: uiteten, naar de film, de stad in met een vriendin, wandelen op het strand…. Allemaal ingestudeerde antwoorden….

En ik wist niet eens dat dit ingestudeerde antwoorden waren!! Dat is nog het gekste en het meest onvoorstelbare van alles. Ik had niet eens door dat ik niet leefde!!

Dus al deze methodes werken niet als je zelf niet door hebt dat je volledig in je hoofd leeft. En als je dit niet door hebt, hoe kun je het dan veranderen?? Hoe moet je in Godsnaam vanuit je hart leven? Als je niet weet dat je dit niet doet en HOE je dit moet voelen.

Leven vanuit je hart…. duh

“Ondernemen met je hart” las en hoorde ik regelmatig. Ik kon er niks mee. Werd er zelfs kriegelig van als ik het weer eens hoorde. “Je innerlijk kind” Ook zoiets? Geen idee wat ik daar mee moest en hoe ik daar naartoe kon gaan. Ik wist gewoon niet hoe dit moest, of dit wel moest, waarom, hoe kan je dit dan doen? Hoe voelt dit dan? Geen idee… Alsof ik opnieuw heb moeten leren lopen of eigenlijk leren leven. Het lijkt nu misschien dat ik een heel ongelukkig en verschrikkelijk leven heb geleid. Dit is zeker niet waar. Ik heb hele mooie dingen meegemaakt en me regelmatig best gelukkig en blij gevoeld. Maar ik denk dat de jaren die nu gaan komen overweldigend voor me gaan worden. Dat ik alles x 10 meer ga voelen en ervaren.

Dankbaar

Nu, na Core Energetische Therapie bij Marjolein, kan ik me soms in een keer, voor het eerst in mijn leven blij voelen. Gewoon blij, gewoon om niks, gewoon een blij gevoel. Dat is zoiets geks om te ervaren. En nu weet ik ook hoe ‘dankbaarheid’ voelt. Ik krijg dan een soort schokje in mijn buik. Haha..zo wonderlijk en zo mooi. Het zijn zulke kleine veranderingen die zo ontzettend grootst zijn. En ja, ook dit wist ik…met mijn hoofd. Maar nu voel ik het! Ik voel me nu ook sterk, kan moeilijke situaties aan. Dit kon ik al, met mijn masker op, maar ik had hier vervolgens zelf heel veel last van. Nu zie ik situaties helderder in, kan ik ernaar handelen, kan ik oplossingen bieden en dat alles zonder er zelf last van te hebben. En…wat ook heel belangrijk is, is ik heb geleerd dat ik situaties bij een ander kan laten! Snap je wat ik bedoel?

“Als een soort ‘Blauwhelm’ ging ik er soms letterlijk tussenin staan”

Voorheen kon ik helemaal overstuur raken als bijvoorbeeld mijn zoontje boos was of als mijn man een aanvaring had met een van onze kinderen. Het slokte al mijn energie op en ik voelde me net zo rot als alle betrokkenen bij elkaar. Het trucje wat ik hiervoor onbewust bedacht had is om elk mogelijk uit de hand lopende situatie voor te zijn. Ik probeerde het iedereen naar zijn zin te maken zodat er maar niks kon exploderen. Ik schakelde supersnel als er iets mis dreigde te gaan. Als een soort ‘Blauwhelm’ ging ik er soms letterlijk tussenin staan. Pff….ik word er nu al moe van als ik er aan denk.

Hoe het begon

Eigenlijk begon het toen ik startte bij een sportschool met een personal trainer. 2 x in de week ging ik trouw. Ik vind sporten niet leuk, maar omdat mijn energieniveau steeds lager werd en het getal op de weegschaal steeds hoger moest ik wel iets. Wat gebeurde er? De trainingen waren zo intensief dat ik tijdens het trainingsuur niet in mijn hoofd kon zitten. Ik had geen puf, geen tijd en geen kracht om überhaupt ergens aan te denken. Een uur lang met mezelf bezig dus, onder begeleiding van de beste personal trainer die ik me had kunnen wensen. En mijn hoofd stond ‘uit’. Ik werd fitter en verloor de eerste kilo’s.

Druk druk druk

In die tijd begon ik me ook langzaam te realiseren dat ik de hele dag, maar dan ook echt de hele dag, van alles in mijn hoofd had. Dingen die nog moesten gebeuren, die ik nog moest regelen. Hoe ik zaken moest oplossen voor mijn kinderen en man zodat zij nergens last van hebben. Of voor mijn klanten zodat ze niet ontevreden zouden kunnen worden of mij niet aardig zouden vinden…..en dat lukte natuurlijk niet altijd.

Dat ging maar door. Gesprekken met mezelf en ook nog eens gigantisch veel beelden die door mijn hoofd spookte. En dit de hele dag door. Maar tijdens het sporten stond mijn hoofd ineens 2 uur in de week ‘uit’! Fysiek ging het beter met me maar mentaal ging het slechter. Hoe kon dit nu?

Ik was toch goed bezig? Maar ik merkte dat ik, vanaf dat ik ben begonnen met een personal trainer, er meer gebeurde dan alleen gewicht verliezen en spieren opbouwen. Er kwamen langzaam wat barsten in mijn schild (ik wist toen nog niet dat ik een schild om had). Ik begon te breken. En op een bepaalde dag vroeg Marjolein: “kun jij je voeten voelen?” Wat was dat nu weer voor een vraag? Maar toen ik ging controleren of ik mijn voeten voelde moest ik concluderen dat ik die helemaal niet kon voelen. Huh? Ja, als ik op de grond stamp dan voel ik dat natuurlijk wel. En als ik ze aanraak dan voel ik ook mijn voeten, duh! Maar…..gewoon, nu, mijn voeten voelen? Mijn tenen in mijn sokken, mijn voetzolen in mijn schoenen? Nee! Die voelde ik dus niet.  WTF! Maar voelen anderen die dan wel???

Voeten

Wat ben ik enorm dankbaar dat ik Marjolein heb leren kennen doordat we beiden een hond hadden en soms samen gingen wandelen. Ik wist niet eens wat voor werk zij deed. Maar op een gegeven moment vertelde ze tijdens een van onze wandelingen, dat als je gewicht verliest dat er dan letterlijk en figuurlijk een laagje van je af gaat. Dat dit ervoor kan zorgen dat je meer kan gaan voelen dan je gewend bent. Vandaar dat het waarschijnlijk mentaal slechter met me ging. Marjolein merkte ook op dat mijn ademhaling heel hoog zat. En ja…verdomd! Ze had gelijk. Mijn ademhaling ging tot mijn hals, verder dan dat kwam die niet.

Core Energetica

Inmiddels wist ik ongeveer wat Marjolein deed. Ze had het een beetje uitgelegd. Iets met Core Energetisch Lichaamswerk…. geen idee wat het precies was. Het sprak me wel aan, dat wist ik wel en begreep het een klein beetje. Maar, zoals ik ben, ik had (alweer) hulp nodig! En dan zoek ik hulp. Dus gevraagd of ik alsjeblieft wat therapiesessies bij haar kon volgen. Wat ben ik ontzettend blij dat ik dit heb gedaan! En wat was het ontzettend moeilijk, pijnlijk, confronterend en verwarrend. Ik had wel 20 x kunnen stoppen. Kunnen zeggen dat het zo wel weer goed gaat. Maar ik wilde doorgaan. Voelde dat dit moest hoe moeilijk dit ook was. En wat een weerstand ben ik tegengekomen!

Praktijk Bellein

Marjolein was zo ontzettend rustig en geduldig. Ik voelde me voor 200% veilig bij haar. Niets moest. Alles op mijn tijd. Ze wist bij elke therapiesessie precies wat er gebeuren moest. Hoe ze het doet weet ik niet, maar zij voelde feilloos aan wat er op ieder moment aangepakt moest worden. Ze stelt de juiste vragen, keek hoe ik bewoog, wat ik antwoord en welke energie er om me heen hing. Tenminste dat denk ik.

(PS wat leuk is, is een Body Reading. Een sessie van een drie kwartier en dan kijkt en voelt Marjolein of en wat er in je lichaam speelt. Leuk!)

Ik heb nog nooit in mijn leven iemand ontmoet die zo geweldig aan kan voelen wat er aan de hand is, waar de diepere oorzaak vandaan komt en hoe je dit op kunt lossen.

Mijn lichaam

Onverwerkte trauma’s zitten IN je lichaam. En zolang je hier niets mee doet blijft het daar en zolang je niet naar die pijn wilt zal je hoofd er alles aan doen het daar te houden. Het niet te hoeven voelen. Maar vroeg of laat zal het zich tegen je keren. Dit is ook de oorzaak van veel onverklaarbare vaak lichamelijke klachten. Oh ja….en die pijn mag er gewoon zijn. Haha.. het klinkt nu zo eenvoudig….

“Ik besloot dat ik nooit meer gekwetst zou worden of pijn zou voelen”

Mijn overtuigingen en controle

Als heel klein meisje heb ik ooit besloten om nooit meer gekwetst te worden of dat ik geen pijn meer zou voelen. Ik heb op dat moment mijn hart gesloten. En besloten dit niet meer te openen. Dat heb ik nooit bewust gedaan, maar het is wel gebeurd.

Mijn kindbesluiten waren:

• Dat ik nooit niet meer zou voelen.
• vervolgens heb ik mezelf aangeleerd hoe ik het beste kan leven, de trukendoos.
• Ik had een pak aangetrokken van gepantserd glas. Hier kwam niemand doorheen.
• En heb ik allerlei ‘hekjes’ geplaatst waar langs ik kan bewegen. Allerlei zaken die ervoor zorgde dat ik de controle kan houden. Controle over het niet te ver over de schreef te gaan, niet naar de pijn te hoeven, dat ik in geen extreme situaties zou komen waar ik misschien mezelf zou moeten laten zien. Ik heb mezelf aangeleerd om me ‘gelukkig’ te gedragen.

Omdat ik zo ben opgegroeid wist ik niet beter en kende ik geen andere manier. Dit zorgde ervoor dat mijn leven vlak was. Niet te veel dalen en pieken. Dat zou ik niet aankunnen. Trouwens, ik weet dat dalen en pieken erbij horen, dus zelfs dat had ik me aangeleerd. Het was een puur overlevingsmechanisme. Dit had ik toen nodig. Prima.

Fake en scheuren

Wat een heftige ervaring was het toen ik, samen met Marjolein, ontdekte dat bijna alles fake was! Wow! Pfff……en nu dan??? Het pak, daar kwamen in de loop van het jaar scheuren in, ging zelfs kapot en ik kon het op een gegeven moment niet meer dicht krijgen. Hellup! Wat eng en angstig. De hekjes heb ik beetje bij beetje heel voorzichtig weg gehaald. Ik durfde dit niet, bang dat ik zou vallen, niet wetend wat er gebeurd als die hekjes (de controle) er niet meer zouden staan. Maar ik heb het op mijn eigen tempo wel gedaan.

Ongrijpbaar

Hoe ik mij heb ontwikkeld als kind, is overigens niemands bewuste schuld. Soms lopen ding zo. Ik ben niet misbruikt, niet geslagen, heb geen ernstig ongeluk had, niet op jonge leeftijd een van mijn ouders of andere dierbaren verloren. Niets van dit soort ‘aantoonbare’ dingen. Dat maakte het voor mij ook zo ongrijpbaar. Ik kon me voorstellen dat als je een van deze vreselijke dingen had meegehad, dat je dan zo ver kan in de put kunt zakken.

Nu ik het zo opschrijf besef ik weer hoe moeilijk het hele proces bij Marjolein was. Hoe moest ik hier nu weer uit komen? Hoe moest dit ooit opgelost worden? Er kwam steeds iets nieuws bij.

De eerste paar maanden werd mijn leven alleen maar ingewikkelder leek het. Het was 1 grote warboel. Er kwamen verschillende zaken naar boven. Allemaal dingen waar ik ‘naar toe’ moest van mezelf maar ik wist niet hoe. Ik verloor steeds meer de controle en dat maakte me ook bang.

“Wat moeilijk vond ik het om te leren mezelf te voelen”

Moeilijk

En oh, wat was het moeilijk. Wat moeilijk vond ik het om te leren mezelf te voelen. Dit lukte in het begin ook helemaal niet. Dit was blijkbaar zoiets pijnlijks dat ik regelmatig tijdens de sessies gewoon ‘weg’ ging. Mijn ademhaling werd dan heel laag, net genoeg om te blijven leven, en ik maakte me gewoon weg.

Langzaam werd ik steeds bewuster van dit fenomeen. Een doorbraak.

• Ik leerde herkennen wanneer ik er ‘niet was’.
• Ik heb opnieuw leren ademhalen; mijn ademhaling zat heel hoog. Als ik inademde trok ik mijn buik in en bij het uitademen bolde mijn buik. Dit hoort andersom. Dat heb ik echt moeten oefenen.
• Ik heb contact gemaakt met heel veel trauma’s, blokkades en emoties uit het verleden.

BOOS!

Marjolein gaf al heel snel aan dat er ontzettend veel verdriet en woede in mij zit. En dat mocht eruit. Verdriet, daar kon ik me nog wel wat bij voorstellen, maar woede? Ik ben op niemand boos. Ik ben nooit boos. Hmmm….. ik mag dus niet boos worden. Ineens realiseerde ik me ook dat als ik boos was dat ik dan ging huilen. Verdriet en boosheid smolten samen. Ik mocht niet boos doen van mezelf. Nou, dit heeft Marjolein met liefde eruit gekregen, hoor.

“Ik liet mezelf helemaal gaan en ging helemaal los”

Dit doet Core Energetica.

Door middel van verschillende technieken; bewegen van armen, benen, je bekken etc., het gebruik maken van een bataka en dan slaan op een blok, geluid maken en nog veel meer…. Dat slaan op een blok en geluid maken was echt niks voor mij. De eerste paar keren kon ik dit ook niet, en het hoefde ook niet. Alles in mijn tempo. En ik wilde het ook niet. Ik moest een soort schaamte voorbij en vond het eng om me te laten gaan. Maar o,o,o……wat ben ik hierin gegroeid. Slaan alsof mijn leven ervan af hing, woede uitbarstingen, schreeuwen, gillen, grommen, huilen, in elkaar zakken…. op een gegeven moment ging het vanzelf. Ik liet mezelf helemaal gaan en ging helemaal los.

Klinkt gek, he? Maar al die opgekropte woede (razernij) en verdriet moest eruit. Dit moet uit je lichaam als je het echt kwijt wilt. En dat kan alleen maar op deze manier, dat weet ik nu. Elke keer een stukje van dat harnas weg. En dit is echt eng, dat kan ik je vertellen. Maar weet je wat nu mijn allerleukste huishoudelijke klusje is?

Matten kloppen!!

Heerlijk! Ik ram die mat met alle kracht die ik heb tegen de muur. De hele straat kan het horen! En soms, als ik helemaal alleen ben, dan voel ik dat ik even heel hard moet gillen. En dat doe ik dan ook. Zo bevrijdend.

Lagen die verdwijnen

Er werden steeds nieuwe lagen gebroken en opgelost om vervolgens steeds een laagje dieper te komen. Bij mij zijn er heel wat lagen verdwenen. Heel veel verdrongen herinneringen zijn naar boven gekomen en ik ben veel emotionele ervaringen aangegaan en heb ze opnieuw verwerkt. En nu pas, na 1,5 jaar keihard gewerkt te hebben, kan ik bij mezelf komen. Kan ik mezelf voelen. Het was nodig om eerst al deze lagen te verwijderen. Whoehoe…. pas nu, echt sinds een aantal weken, weet ik hoe dit voelt. Ik ben er nog niet, maar wel bijna. Het is nu zaak om veel te oefenen in het bewust ‘voelen’, bewust ‘in mijn lijf’ te zitten. Dat gaat best goed. Ik maak er een spelletje van.

Hooggevoelig

Ik ben hoog gevoelig en weet dat het fijn is als je als HSP leert jezelf af te schermen. Ik moest leren mezelf niet af te schermen! Nu weet ik het verschil en kan ik me afschermen als ik dit wil. Ik kan mezelf even ‘weg maken’ als ik ergens ben waar ik niet wil zijn of waar ik geen zin in heb. Super handig. Ik weet dat ik binnen een fractie van een seconde helemaal weg kan zijn.

Bij Marjolein tijdens de sessies, als het eng of pijnlijk voor me was, gebeurde dit regelmatig. Marjolein had dit meteen door en als zij me dit vertelde, merkte ik dit ook. Hierdoor leerde ik dit gedrag herkennen. Na een paar maanden had ik het zelf door als dit gebeurde. Oeps!

Quantum Light Breath

Tijdens een ‘Quantum Light Breath’ sessie viel ik zelfs bijna in slaap op het allerlaatst. Niet omdat ik moe was, maar omdat ik niet wilde horen wat de stem die tijdens deze intensieve sessie te zeggen had. We waren bij de diepste essentie van mijn ‘probleem’. Hij zei namelijk zoiets als:

“Say YES to live!”. Hij bedoelde dat ik het leven mocht omarmen, dat alles goed komt, dat ik vertrouwen kon hebben in het leven en dat ik gelukkig kon worden als ik dat wilde. Ik hoorde hem wel, maar ik was gewoon aan het knikkebollen. Ik moest enorm mijn best doen om wakker te blijven. Na deze 1 uur durende sessie, besprak ik met Marjolein wat er gebeurde. En hier komt het: ik vertrouwde het leven niet! Ik geloofde hem gewoon niet, dat alles goed zou komen. Oeps!

Negatieve overtuigingen

Als je diepst gewortelde overtuiging is dat het toch niet gaat lukken. Tja…dan zal het ook nooit echt gaan lukken. Een aantal vastgeroeste overtuigingen die ik samen met Marjolein ben tegengekomen zijn:

• Ik mag hier niet zijn. Hoezo? Welk nut?  Ik had niet geboren mogen worden (was trouwens ook bijna overleden vlak na mijn geboorte, bizar he?
• Ik ben niets waard.
• Ik mag niemand tot last zijn.
• Ik kan het niet en ik mag het niet.

Nu begrijp ik ook waar de drang van alleen zijn vandaan komt. Als ik alleen ben dan HOEF ik niks. Dan hoef ik niet op iemand anders te letten, hoef ik niet mijn best te doen, hoef ik niet te zorgen dat het met iedereen goed gaat…….

Nu begrijp ik ook waar de liefde voor dieren vandaan komt. Bij dieren HOEF je ook niks. Je hoeft je niet te bewijzen, ze houden onvoorwaardelijk van je. Ook al ben je stom. Ook al doe je een keer niet aardig of ben je een keer chagrijnig.

Oprechtheid en verbazing

Alles viel op zijn plek. Het was op dat moment zo ontzettend duidelijk. Alle handelingen die ik altijd heb gedaan of niet gedaan waren hierop gebaseerd. Ik ben er mijn hele leven al van overtuigd dat niets voor niets gebeurd. Alles heeft een reden, er komt nooit zomaar iemand op je pad. Je ontmoet mensen op het moment dat jij diegene nodig hebt. De kunst is om dit te zien! Om hier bewust van te zijn en dit aan te pakken. Nou, dat heb ik (bijna) altijd wel gedaan. Soms was het meteen duidelijk en soms kwam ik er later achter waarom er een bepaalde persoon ineens in mijn leven kwam. En ook weer verdween. Iedereen en alles heeft een boodschap.

“Dit komt echt recht uit mijn hart.”

Intermezzo

Oh, wat vallen er nu puzzelstukje in elkaar. Echt, terwijl ik dit aan het schrijven ben. Wat heftig en mooi. Ik ben ineens zo dankbaar voor iedereen die op mijn pad is gekomen. #slik

Op privé vlak maar zeker ook op zakelijk vlak heb ik zulke mooie mensen ontmoet. En zij hebben mij zo goed geholpen, ze hebben mij zo ontzettend fijn begeleid, zoveel geleerd, ze zijn trots op me geweest, ze hebben zulke mooie woorden tegen me gezegd…. Tjonge, jonge wat heeft het leven zijn best gedaan om mij in te laten zien dat ik vertrouwen mocht hebben… Pfff.. wat bizar dat dit, echt op dit moment, zo ontzettend bij me binnenkomt.

En nu we toch zweverig bezig zijn….  Tjee, ik weet nu ineens wat ‘recht uit je hart’ is. Dit komt echt recht uit mijn hart. Oke, dit moest er even uit.

Terug naar mijn verhaal

Marjolein vroeg mij of ik mijn ervaring met haar en met Core Energetica wilde delen. Dat wilde ik natuurlijk. Ook vertelde ik haar meteen: “Dat gaat wel een lang verhaal worden, denk ik, Marjolein. Er is zoveel gebeurd” Ik heb het zo kort mogelijk gehouden. En ik ben eigenlijk nog lang niet klaar met vertellen.

In het kort

Waarom ben ik gestart met individuele Core Energetica sessies?

• Ik had alles al geprobeerd, allerlei hulpbronnen en alles het geholpen. Het is ook steeds minder geworden, maar steeds kwam het heftige gevoel weer terug: “Het liefst wil ik weg, kom maar op met die vrachtwagen” (dan is het niet mijn schuld). Uiteindelijk werkte alles dus maar even.

Wat heeft het me opgeleverd?

• Zoveel!!
• Ik heb al minimaal een jaar niet meer het gevoel gehad dat ik wil verdwijnen. Ga ervan uit dat dit ook niet meer terugkomt
• Ik kan letterlijk en figuurlijk verder kijken. Als ik nu in het dorp wandel dan kan ik helemaal tot achter in de straat kijken. Zo gek. Ik zie dingen die ik nooit zag. En ik woon hier mijn hele leven al. Alsof ik altijd maar een paar meter vooruitkeek
• Mijn ademhaling is 100x beter, er komt dus meer zuurstof, levensenergie in mijn lijf
• Ik kan mijn voeten voelen 😉
• Ik weet wat in je hoofd en in je lijf is
• Ik voel me soms gewoon blij om niks
• Dankbaarheid komt echt van binnenuit
• Ik sta supersterk
• Ik zit lekker IN mijn lijf en als ik er niet in zit dan weet ik HOE ik er weer in kom.
• Ik voel me lekker en rustig
• Ik kan voelen wat van mij is en wat van iemand anders
• Ik kan ook de shit van een ander, bij die ander laten.
• Ik kan stressvolle situaties prima aan
• Ik kan ‘in the present’ zijn. Hahaha…ook zoiets waar ik niks van begreep, maar nu wel
• Mijn kinderen zijn veel relaxter (die reageren feilloos op me)
• Ik voel me blijer en vrolijker
• Mijn omgeving reageert veel fijner, tenminste dat is wat ik merk
• Ik heb meer vertrouwen
• Ik kan beter dingen accepteren zoals ze zijn
• Ik voel me oprecht gelukkig

“Het hoofd is snel en ongeduldig, het lichaam is traag en heeft de tijd”.

Mijn advies

Let op! Core Energetica is geen Quick fix oplossing. Het is een proces en heeft zijn tijd nodig. Het duurt dan ook even. Marjolein zei altijd “Het hoofd is snel en ongeduldig, het lichaam is traag en heeft de tijd”.

Het is ook niet gemakkelijk, je zult het af en toe moeilijk vinden. Maar als je jezelf ECHT wilt aanpakken en ECHT helemaal vrij wilt zijn. Dan is Core Energetica DE manier!!! En dan is Marjolein van Belle your man ….euh vrouw.

Marjolein, bedankt!

Bedankt dat je me gevraagd hebt om mijn verhaal te delen. Voordat ik aan dit verhaal begon, wist ik nog niet hoe fijn en goed het was om alles een keer op te schrijven. Terug te kijken op wat ik allemaal heb bereikt. Op hoe moedig ik ben geweest om steeds weer, als ik eigenlijk geen zin had, toch kwam en dan me dan toch openstelde. Ik ben best trots op mezelf.

Alsof dit verhaal nog een laatste stukje is wat ik nog moest doen. Ik wist ook nog niet, voordat ik dit verhaal schreef, welke inzichten ik tijdens mijn verhaal zou krijgen. Hoe mooi is dat? Heel bijzonder.

Bedankt, lieve Marjolein, dat jij in mijn leven bent gekomen. Eeuwig dankbaar!

Wil je meer praktijkverhalen over Core Energetica en praktijk Bellein lezen? Klik dan HIER.