Praktijkverhalen

Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren wat de eerste vraag was die Marjolein mij stelde:

“Wat zou je op dit moment het allerliefste willen?”

Ik voelde het in al mijn vezels…kreeg een brok in mijn keel en voelde me emotioneel worden…..

“Weg! Het liefst zou ik weg willen, gewoon verdwijnen”

Dat was mijn antwoord. 

Ik ben er mentaal sterker van geworden doordat ik mijn gevoelens veel beter kan voelen en ik heb geleerd ze te uiten. Dat geeft me een bepaald vrij gevoel, ik mag mezelf zijn en dat is goed genoeg. 

Na bij veel verschillende therapeuten te hebben gelopen omdat ik klachten had heb ik nu, bij haar, voor het eerst het gevoel dat ik ook daadwerkelijk veel aan elke sessie heb. Niet dat ik aan voorgaande therapeuten niets gehad heb, overal heb ik wel iets van geleerd, maar lang niet alle sessies en ook niet zo diepgaand.

Het voelde alsof mijn leven alsmaar voortging, zonder dat ik er veel gevoel bij had. Dromen, voornemens, drijfveren het leek alsof ik ze niet had. Ik wilde weer voelen, loskomen van allerlei cognities en angsten, vrij zijn.

Ik heb leren voelen hoe ingrijpende gebeurtenissen in het leven alsook het leiden van een niet authentiek leven zich vastzet in je lichaam door middel van spierspanning. Het is alsof je spieren een kluwen vormen om de pijn.

Het bijzondere van Marjolein is dat zij werkt vanuit wat er in het hier en nu in je lichaam gebeurt. Ze werkt daarmee heel direct met je levensenergie.

‘Wie ben ik echt? Mijn eigen Zijn? Die vrouw wilde ik graag weer ontmoeten!’

‘Mijn default is dat ik alles wil snappen en het liefst onder controle wil hebben’